Evde oturmak çok uzun süre dışarıda dolandıktan sonra bir lütuf gibi. Haftanın 5 günü yoğun calıştıktan sonra cuma akşamı "cep telefonumu kapatıp kimse bana ulaşmasın ve hatta bulaşmasın kitabımı okuyayım erkenden sızayım cumartesi de süper bir kahvaltı edeyim" uyuzluğuna bürünmeyi çok özlemiştim.
Sonra bir anda 1 mayıs tatil oldu. Plan yapmaya fırsat kalmadı. Evi Şişli ortasında konuşlanmış bir şahıs olarak eve sıkışıp kaldım tüm gün güzel havaya rağmen.
Dışarı adım atsam gaz ve toz bulutu ve hatta kaldırım taşı yeme ihtimalim vardı. Taşradan yeni ikametgahını aldırmış bir şahıs olarak "korkarım abi ben öyle şeylerden" haliyeti ruhiyesi ile tıkıldım eve. O ev ki içinde bir televizyon olmaya.....bilemedim neler yapaydım tüm gün evde.
Ev arkadaşı aktivist de olunca insanın, pasif ve apolitik kimliğimle temizlik ütü ve external hard disc deki tüm dizilere gark oldum, bir başıma tabii
Ardından meydanlar boşaldı, panzerler garajlarına çekildi(sahi nerde durur ki o koca şeyler.. el altı bi yer olsa gerek derhal meydana çıkıveriyolar)gazı yiyen evine döndü. Benim gibi duyarsız umrarsız karakterler sıradan cuma gecesinde alkol hadelerini suistimal etmek üzere akın ettiler bu kez Taksime.
Yeni aldığım cappucino rengi(kahve rengine ne oldu ki? sütlü kahvemsi bu sanırım... O zaman filtre kahvenin de sütlüsü olur neden cappucino rengi? etliye ve sütlüye karışamicam bu noktada korkarım) ojeyi bir güzel sürüp, çilekli sabunumla duş aldıktan sonra organik makyajımı yapıp taytımı giymek sureti ile her an akabilirdim clublara. ama yapmadım.
900 sayfalık kitabım, 250GB lik hard disc im, ofisteki espresso makinasının nimetlerine fazla abanmam nedeni ile gastrit ağrılarına evsahibi olan mideciğim ve kuaförün gazabına uğrayan saçlarımla amelie görünümlü izmir asıllı abukat bir insan olan ben bokmeydanının ortayerinde 3+1 evceğizimde tamtakır buzdolabımla beraber kalakaldım.
Çıkmadın mı evden çıkamıyorsun... can çıkmadan huy çıkmaz gibi değil de daha paradokssal birşey. Bir çıktın mı çıkasın geliyor. yok evde durayım sooora şeyederim dediğin an, haaftasınu aktivitelerinin bittiği andır.
kendime kazık atıp gelecek 2 haafta için de tiyatro bileti aldım. Şimdi parası ödenmiş biletin davası olmayacağından cuma ve pazar günleri evde olmamayı garantiledim. ordan da dahil olurum birilerinin planlarına
O değil de.... bu 1 mayıs sıkıntısı geçecek gibi değil.
Hiç yoktan tatil hediye edildi ama yaranır mı insanogluna? Al bu kez de sıkıntı bastı
böyle havalarda eve ekmek götürmek de unutulmaz ki... Nasıl mayıs bu anlamadım.
Londra mayısı yok hatta Finlanda mayısı oldu başıma.
beni bu mayıs tatili mahfetti.......... iyisi mi seneye mayısta gaza gelip yürüyüşe katılayım. gaza gelmezsem de alırım gazı yolda muhakkak :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder